خدیجه 73 سالش است. جسم ضعیفش توان کشیدن بار زندگی را ندارد. همسرش فوت شده و یک پسر 33 ساله با معلولیت ذهنی دارد. گاهی به جمع آوری ضایعات روی می آورد تا سفره شان بی نان نباشد. تمام درآمدش همین ضایعات است و بس. حالا اگر کمی من، کمی تو، کمی دیگری و … در سفره او بگذاریم، آرام دلش شده ایم و چراغ خانه اش. حال که اینگونه است، چرا دریغ کنیم؟ …